Gdyby było za dobrze - byłoby za dobrze...

Skąd ta dawka chłopskiej filozofii?Bo tyle rzeczy się dzieje wokół nas, a my często myślimy, żenas to akurat nie dotyczy i nigdy dotyczyć nie będzie. Niby nie.Ale do czasu. Nie przypuszczałam, że koszmar wróci, tym razem domnie. Cztery lata temu dopadł Mamę, teraz ja.

Mówiąc wprost – jakiś czas temunamierzyłam na piersi guza... I panika, jaka mnie ogarnęła wtamtym momencie, zamurowała mnie skutecznie, podcięła skrzydła isprawiła, że chodzę od tamtego dnia jak w amoku i zupełnie niepotrafię sobie znaleźć miejsca. Oczywiście nic po sobie niepokazując... Bo przecież nie założę worka cierpiętnicy, by mniewszyscy wkoło żałowali... Kto ma wiedzieć – ten wie... Rozmowaz Mamą pomogła mi sobie to wszystko jakoś poukładać... Czekam nawizytę w poradni chorób piersi. Póki nie podotyka mniespecjalista, nie powie co i jak - pewnie będę się zamartwiać.Wiem, że nie powinnam, bo to przypadek z rzędu tych, na które sięwpływu nie ma, ale strach jest ludzki i na niego akurat wpływu niemamy. A boję się, nie da się ukryć...