sobota :)

Kocham ten dzień! I to nic, że ciągle mieszkam w magazynie rzeczy przeróżnych, bo pan majster dopiero w przyszłym tygodniu przyjedzie tuningować moje półki pod książki. To nic. Serio. Bo dziś sobota:) I nie muszę się zrywać z łóżka w środku nocy, i mogę włóczyć się w piżamie do której chcę, mogę wypić ciepłą poranną kawę, a nie mrożoną gdzieś koło południa i w ogóle – nie muszę nic pisać. Odrobiłam się z papierów w terminie. Wczoraj dostałam zwrot części produkcji własnej i zostałam pochwalona za jej jakość. No. Czyli dziś mogę z czystym sumieniem nic nie robić. Właściwie nie do końca nic, bo dwa ogromne stosy zeszytów z zadaniami domowymi czekają na sprawdzenie, ale jakaż to przyjemność usiąść na wygodnej kanapie, przed telewizorem (pod warunkiem, że coś tam w ogóle będzie do obejrzenia..), a nie na niewygodnym krześle przed komputerem. Bo ja wszystko co mam do sprawdzenia, sprawdzam przed telewizorem. Inaczej nie potrafię… I moją pokojową zieleniną się trochę zajmę. Odkurzę liście, albo w ogóle wsadzę pod prysznic, żeby się opamiętały. Tylko juki nie ruszę. Wystrzeliła w górę jakby na jakiś wspomagaczach była i coś mi się wydaje, że następna wiosna będzie ostatnim dzwonkiem na jej przesadzenie do ogromnej donicy, która będzie musiała jej wystarczyć na długie lata. I tak będę musiała chyba zatrudnić sztab ludzi do tego. Już rok temu, gdy ją przesadzałam, wyglądałam jakbym się biła z kotem – podrapane ręce i twarz, bo już była duża i ciężka, a teraz to już nawet nie myślę jakby to przesadzanie wyglądało:) A raczej, jak ja bym po nim wyglądała:)

I nadrobię blogowe zaległości. Bo w czytaniu jestem na bieżąco, gorzej z komentowaniem…

I w końcu słońce wyszło! I może dlatego chce mi się chcieć.